.:: نهج البلاغه ::.

نهج البلاغه ،گوهر بی نظیر دریای معنویت است که تحصیل و بره مندی از این گوهر موجب سعادت دنیا و آخرت می شود. ( به پایگاه تخصصی نهج البلاغه .......)
.:: نهج البلاغه ::.

جاذبه و بلنداى کلام امام على علیه‏السلام چون قرآن، دل آدمى را روشنى بخشیده و اندیشه را جهت داده و روح را فرح مى‏ نماید .( به عقیده حاج میرزا على آقا شیرازى) نهج‏ البلاغه پرتوى پرفروغ از قرآن و ترجمان آن است و تراوش روحى ملکوتى است که به حق عبدالله بود و اثرى است مفید و سازنده براى بیدار نمودن خفتگان در بستر غفلت دارویى است‏براى شفاى آنان که به بیماریهاى دل وامراض روان مبتلایند و مرهمى است‏براى افرادى که از دردهاى فردى و اجتماعى در تب و تاب هستند و... .


به این سایت رأی بدهید

ترجمه ی حکمت های 201 - 220 نهج البلاغه ( شهیدی)

حکمت 201

(و فرمود:) از خدا بترسید، ترسیدن وارسته ای که دامن به کمر زده و خود را آماده ساخته، و در فرصتی که داشته کوشیده و ترسان به راه بندگی تاخته و نگریسته است در آنجا که رخت بایدش کشید و پایان کار و عاقبتی که بدان خواهد رسید.

حکمت 202

(و فرمود:) جوانمردی آبروها را پاسبان است و بردباری بی خرد را بند دهان و گذشت پیروزی را زکات است و فراموش کردن آن که خیانت کرده برای تو مکافات، و رای زدن دیده راه یافتن است، و آن که تنها با رای خود ساخت خود را به مخاطره انداخت، و شکیبایی دور کننده سختیهای روزگار است و ناشکیبایی زمان را بر فرسودن آدمی یار، و گرامیترین بی نیازی وانهادن آرزوهاست و بسا خرد که اسیر فرمان هواست، و تجربت اندوختن، از توفیق بود و دوستی ورزیدن پیوند با مردم را فراهم آرد، و هرگز امین مشمار آن را که به ستوه بود و تاب نیارد.

حکمت 203

(و فرمود:) خود پسندیدن آدمی، یکی از حسودان خرد اوست.

حکمت 204

(و فرمود:) بر آزار و درد بایدت تحمل نمود وگرنه هرگز خرسند نخواهی بود.

حکمت 205

(و فرمود:) هر که را نهال خوی و خلق به بار بود، شاخ و بر او بسیار بود.

حکمت 206

(و فرمود:) جدال تدبیر را ویران کند.

حکمت 207

(و فرمود:) آنکه به نوایی رسید خود را از دیگران برتر دید.

حکمت 208

(و فرمود:) در دگرگونی روزگار گوهر مردان است پدیدار.

حکمت 209

(و فرمود:) رشک بردن دوست از خالص نبودن دوستی اوست.

حکمت 210

(و فرمود:) قربانگاه خردها را بیشتر آنجا توان یافت که برق طمعها بر آن تافت.

حکمت 211

(و فرمود:) از عدالت نبود حکم نمودن به گمان.

حکمت 212

(و فرمود:) ستم راندن بر بندگان بدترین توشه است برای آن جهان.

حکمت 213

(و فرمود:) از شریفترین کردار مرد بزرگوار آن است که از آنچه می داند غفلت نماید.

حکمت 214

(و فرمود:) هر که پوشش شرم گزیند کس عیب او نبیند.

حکمت 215

(و فرمود:) با خاموش بودن بسیار، وقار پدیدارشود و با دادن داد دوستان فراوان گردند و با بخشش بزرگی قدر آشکار گردد و با فروتنی نعمت تمام و پایدار، و با تحمل رنجها سروری به دست آید و به عدالت کردن دشمن از پا در آید. و با بردباری برابر بی خرد، یاران بسیار یابد.

حکمت 216

(و فرمود:) شگفت است از رشگ بران که غافلند از تندرستی مردمان.

حکمت 217

(و فرمود:) طمعکار در بند خواری گرفتار است.

حکمت 218

(و او را از ایمان پرسیدند، فرمود:) ایمان، شناختن به دل است و اقرار به زبان و با اندامها بردن فرمان.

حکمت 219

(و فرمود:) آن که از دنیا اندوهناک است، از قضای خدا خشمناک است. و آن که از مصیبتی که بدو رسیده گله آرد، از پروردگار خود شکوه دارد و آن که نزد توانگر رفت و به خاطر مالداری وی از خودخواری نشان داد دو ثلث دینش را به باد داد، و آن که قرآن خواند و مرد و راه به دوزخ برد از کسانی بود که آیات خدا را به فسوس گرفت و افسانه شمرد، و آن که دلش به دوستی دنیا شیفته است دل وی به سه چیز آن چسبیده است: اندوهی که از او دست برندارد، و حرصی که او را وانگذارد، و آرزویی که آن را به چنگ نیارد.

حکمت 220

(و فرمود:) قناعت دولتمندی را بس و خوی نیک نعمتی بود دردسترس.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی