یادی از یار قهرمان و پیکارجو
- پنجشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۴۰ ق.ظ
یادی از یار قهرمان و پیکارجو |
خَبّابِ بن اَرَّت، از پیش
قدمان به اسلام و مجاهدان راستن در آغاز اسلام است، او ششمین نفری بود که
به اسلام گروید و با این که با شدت تحت شکنجه های گوناگون مشرکان واقع می
شد، چون کوهی استوار، استقامت می کرد و از اسلام خارج نمی شد. چند بار سر
او را با آهن گداخته داغ کردند و... اما او به راه خود ادامه می داد.
او در جنگ های پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ شرکت فعال داشت و چون سربازی جانباز، از حریم اسلام دفاع می کرد. خبّاب پس از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ همواره با علی ـ علیه السلام ـ بود و سرانجام در سال 37 هجری در سن 72 سالگی از دنیا رفت و طبق وصیتش در بیرون کوفه، به خاک سپرده شد.[1] امام علی ـ علیه السلام ـ در ضمن گفتاری فرمود: پیشقدمان به اسلام پنج نفر هستند: 1. من از پیش قدم های عرب هستم؛ 2. سلمان از پیش قدمان فارس است؛ 3. صهیب از پیش قدمان روم است؛ 4. خبّاب از پیشقدمان نَبط (فلسطین) است؛ 5. بلال از پیشقدمان حبشه است.[2] امام علی ـ علیه السلام ـ از این یار باوفا چنین یاد کرد: «یَرْحَمُ اللَّهُ خَبَّابَ بْنَ الْأَرَّتَ فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً وَ هَاجَرَ طَائِعاً، وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ وَ عَاشَ مُجَاهِداً؛ خداوند خبّاب را رحمت کند (که این پنج ویژگی را داشت) 1. از روی میل و اشتیاق اسلام آورد؛ 2. بر اساس اطاعت از فرمان خدا هجرت کرد؛ 3. به زندگی ساده قناعت نمود؛ 4. از خدا خشنود بود؛ 5. در همه دوران زندگی، مجاهد و تلاشگر خستگی ناپذیر بود».[3] جالب این که پسر او عبدالله آن چنان در خط علی ـ علیه السلام ـ ایستادگی کرد و با دشمنان علی ـ علیه السلام ـ ستیز نمود که خوارج کوردل، او و همسر حامله اش را به شهادت رساندند.[4] [1]. اسد الغابه، ج2، ص98؛ سفینه البحار، ج1، ص372. [2]. خصال صدوق؛ شرح خویی، ج21، ص82. [3]. نهج البلاغه حکمت 43. [4]. شرح در کتاب منهاج البراعه خویی، ج4، ص128. |
محمد محمدی اشتهاردی - داستان های نهج البلاغه |
- ۹۲/۰۳/۲۳