ترجمه حکمت های 201 - 220 نهج البلاغه ( دشتی )
- جمعه, ۸ شهریور ۱۳۹۲، ۱۱:۳۷ ق.ظ
حکمت 201
و درود خدا بر او فرمود: از خدا بترسید، ترسیدن انسان وارسته ای که دامن به کمر زده و خود را آماده کرده، و در فرصتها کوشیده، و هراسان در اطاعت خدا تلاش کرده، و در دنیای زودگذر، و پایان زندگی و عاقبت کار، بدرستی اندیشیده است.
حکمت 202
و درود خدا بر او فرمود: بخشندگی نگاهدار آبروست، و شکیبایی دهان بند بی خردان، و عفو زکات پیروزی، و دوری کردن کیفر خیانتکار، و مشورت چشم هدایت است. و آن کس که با رای خود احساس بی نیازی کند بکام خطرها افتد، شکیبایی، با مصیبتهای شب و روز پیکار کند، و بی تابی، زمان را در نابودی انسان یاری دهد، و برترین بی نیازی ترک آرزوهاست، و چه بسا عقل که اسیر فرمانروایی هوس است، حفظ و بکارگیری تجربه رمز پیروزی است، و دوستی نوعی خویشاوندی به دست آمده است، و به آن کس که به ستوه آمده و توان تحمل ندارد اعتماد نکن.
حکمت 203
و درود خدا بر او فرمود: خودپسندی یکی از حسودان عقل است.
حکمت 204
و درود خدا بر او فرمود: چشم از سختی خوار و خاشاک و رنجها فروبند تا همواره خشنود باشی.
حکمت 205
و درود خدا بر او فرمود: کسی که درخت شخصیت او نرم و بی عیب باشد، شاخ و برگش فراوان است.
حکمت 206
و درود خدا بر او فرمود: اختلاف نابودکننده اندیشه است.
حکمت 207
و درود خدا بر او فرمود: کسی که به نوایی رسید تجاوزکار شد.
حکمت 208
و درود خدا بر او فرمود: در دگرگونی روزگار گوهر شخصیت مردان شناخته می شود.
حکمت 209
و درود خدا بر او فرمود: حسادت بر دوست، از آفات دوستی است.
حکمت 210
و درود خدا بر او فرمود: قربانگاه اندیشه ها، زیر برق آرزوهاست.
حکمت 211
و درود خدا بر او فرمود: داوری با گمان بر افراد مورد اطمینان، دور از عدالت است.
حکمت 212
و درود خدا بر او فرمود: بدترین توشه قیامت، ستم بر بندگان است.
حکمت 213
و درود خدا بر او فرمود: خود را به بی خبری نمایاندن از بهترین کارهای بزرگواران است.
حکمت 214
و درود خدا بر او فرمود: آن کس را که لباس حیا بپوشاند کسی عیب او را ننگرد
حکمت 215
و درود خدا بر او فرمود: با سکوت بسیار، شکوه انسان بیشتر شود، و باانصاف بودن، دوستان را فراوان کند، و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود، و با فروتنی، نعمت کامل شود، و با پرداخت هزینه ها، بزرگی و سروری ثابت گردد، و روش عادلانه، مخالفان را درهم شکند، و با شکیبایی برابر بی خرد، یاران انسان زیاد گردند.
حکمت 216
و درود خدا بر او فرمود: شگفتا که حسودان از سلامتی خود غافل مانده اند!!
حکمت 217
و درود خدا بر او فرمود: طمعکار همواره زبون و خوار است.
حکمت 218
و درود خدا بر او فرمود: (از ایمان پرسیدند) ایمان، بر شناخت با قلب، اقرار با زبان، و عمل با اعضا و جوارح استوار است.
حکمت 219
و درود خدا بر او فرمود: کسی که از دنیا اندوهناک می باشد، از قضاء الهی خشمناک است، و آن کس که از مصیبت واردشده شکوه کند از خدا شکایت کرده، و کسی که نزد توانگری رفته و به خاطر سرمایه اش برابر او کرنش کند، دو سوم دین خود را از دست داده است، و آن کس که قرآن بخواند و وارد آتش جهنم شود پس او از کسانی است که آیات الهی را بازیچه قرار داده است، و آن کس که قلب او با دنیاپرستی پیوند خورد، همواره جانش گرفتار سه مشکل است، اندوهی رهانشدنی، حرصی جدانشدنی، و آرزویی نایافتنی.
حکمت 220
و درود خدا بر او فرمود: آدمی را قناعت برای دولتمندی، و خوش خلقی برای فراوانی نعمتها کافی است.
- ۹۲/۰۶/۰۸