ترجمه حکمت های 361 - 380 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 361

و درود خدا بر او فرمود: روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانی، و از اسلام جز نامی، باقی نخواهد ماند، مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان، اما از هدایت ویران است. مسجدنشینان و سازندگان بناهای شکوهمند مساجد، بدترین مردم زمین می باشند، که کانون هر فتنه، و جایگاه هر گونه خطاکاری اند، هر کس از فتنه برکنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر کس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند، که خدای بزرگ فرماید: (به خودم سوگند، بر آنان فتنه ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند.) و چنین کرده است، و

ترجمه حکمت های 341 - 360 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 341

و درود خدا بر او فرمود: آن کس که در عیب خود بنگرد از عیب جویی دیگران باز ماند، و کسی که به روزی خدا خشنود باشد بر آنچه از دست رود، اندوهگین نباشد، و کسی که شمشیر ستم برکشد با آن کشته خواهد شد، و آن کس که در کارها خود را به رنج انداخت خود را هلاک ساخت، و هرکس خود را در گردابهای بلا افکند غرق خواهد شد، و هر کس که به جاهای بدنام قدم گذاشت متهم گردید. و کسی که سخن زیاد می گوید زیاد هم اشتباه دارد، و هر کس که بسیار اشتباه کرد، شرم و حیاء او اندک است، و

ترجمه حکمت های 321 - 340 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 321

و درود خدا بر او فرمود: بی نیازی از عذرخواهی، گرامی تر از عذر راستین است.

حکمت 322

و درود خدا بر او فرمود: کمترین حق خدا بر عهده شما اینکه از نعهمتهای الهی در

ترجمه حکمت های 301 - 320 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 301

و درود خدا بر او فرمود: از گمان مومنان بپرهیز که خدا حق را بر زبان آنان قرار داده است.

حکمت 302

و درود خدا بر او فرمود: ایمان بنده ای راست نباشد جز آنکه اعتماد او به آنچه در دست خداست

ترجمه حکمت های 281 - 300 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 281

و درود خدا بر او فرمود: در راه خدا برادری داشتم که در چشم من بزرگ مقدار بود چنان دنیای حرام در چشم او بی ارزش می نمود، و از شکم بارگی دور بود، پس آنچه را نمی یافت آرزو نمی کرد، و آنچه را می یافت زیاده روی نداشت، در بیشتر عمرش ساکت بود، اما گاهی که لب به سخن می گشود بر دیگر سخنوران برتری داشت، و تشنگی پرسش کنندگان را فرو می نشاند، بظاهر ناتوان و مستضعف می نمود اما در برخورد جدی چونان شیر بیشه می خروشید، یا چون مار بیابانی به حرکت درمی آمد، تا پیش قاضی نمی رفت دلیلی مطرح نمی کرد، و کسی را که عذری داشت سرزنش نمی نمود، تا آنکه عذر او را می شنید، از درد شکوه نمی کرد، مگر پس از تندرستی و بهبودی، آنچه عمل می کرد می گفت، و

ترجمه حکمت های 261 - 280 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 261

و درود خدا بر او فرمود: مردم در دنیا دو دسته اند، یکی آن کس که در دنیا برای دنیا کار کرد، و دنیا او را از آخرتش باز داشت، بر بازماندگان خویش از تهیدستی ترسان است، و از تهیدستی خویش در امان است، پس زندگانی خود را در راه سود دیگران از دست می دهد و دیگری آنکه در دنیا برای آخرت کار می کند، و نعمتهای دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورد، پس بهره هر دو جهان را چشیده، و

ترجمه حکمت های 241 - 260 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 241

و درود خدا بر او فرمود: بهترین کارها آن است که با ناخشنودی در انجام آن بکوشی.

حکمت 242

و درود خدا بر او فرمود: خدا را از سست شدن اراده های قوی، گشوده شدن گره های دشوار، و

ترجمه حکمت های 221 - 240 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 221

آن زندگی با قناعت است.

حکمت 222

و درود خدا بر او فرمود: با آن کس که روزی به او روی آورده شراکت کنید، که او توانگری را سزاوارتر، و

ترجمه حکمت های 201 - 220 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 201

و درود خدا بر او فرمود: از خدا بترسید، ترسیدن انسان وارسته ای که دامن به کمر زده و خود را آماده کرده، و در فرصتها کوشیده، و هراسان در اطاعت خدا تلاش کرده، و در دنیای زودگذر، و پایان زندگی و عاقبت کار، بدرستی اندیشیده است.

حکمت 202

و درود خدا بر او فرمود: بخشندگی نگاهدار آبروست، و شکیبایی دهان بند بی خردان، و عفو زکات پیروزی، و دوری کردن کیفر خیانتکار، و مشورت چشم هدایت است. و آن کس که با رای خود احساس بی نیازی کند بکام خطرها افتد، شکیبایی، با مصیبتهای شب و روز پیکار کند، و بی تابی، زمان را در نابودی انسان یاری دهد، و برترین بی نیازی ترک آرزوهاست، و

ترجمه حکمت های 181 - 200 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 181

و درود خدا بر او فرمود: شگفتا! آیا معیار خلافت صحابی پیامبر بودن است؟ اما صحابی بودن و خویشاوندی ملاک نیست؟ (از امام شعری در همین مسئله نقل شد که به ابابکر فرمود) اگر ادعا می کنی با شورای مسلمین به خلافت رسیدی، چه شورایی بود که رای دهندگان حضور نداشتند؟ و اگر خویشاوندی را حجت می آوری، دیگران از تو به پیامبر نزدیک تر و

ترجمه حکمت های 161 - 180 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 161

و درود خدا بر او فرمود: ترک گناه آسانتر از درخواست توبه است.

حکمت 162

و درود خدا بر او فرمود: بسا لقمه ای که از لقمه های فراوانی محروم می کند

ترجمه حکمت های 141 - 160 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 141

و درود خدا بر او فرمود: نابود شد کسی که ارزش خود را ندانست.

حکمت 142

و درود خدا بر او فرمود: (مردی از امام درخواست اندرز کرد) از کسانی مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است، و توبه را با آرزوهای دراز به تاخیر می اندازد، در دنیا چونان زاهدان سخن می گوید، اما در رفتار همانند دنیاپرستان است، اگر نعمتها به او برسد سیر نمی شود، و در محرومیت قناعت ندارد، از آنچه به او رسید شکرگزار نیست، و از آنچه مانده زیاده طلب است، پرهیز می دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبرداری امر می کند اما خود فرمان نمی برد، نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را ندارد، گناهکاران را دشمن دارد اما

ترجمه حکمت های 121 - 140 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 121

و درود خدا بر او فرمود: در شگفتم از بخیل، به سوی فقری می شتابد که از آن گریزان است، و سرمایه ای را از دست می دهد که در جستجوی آن است، در دنیا چون تهیدستان زندگی می کند، اما در آخرت چون سرمایه داران محاکمه می شود. و در شگفتم از متکبری که دیروز نطفه ای بی ارزش، و فردا مرداری گندیده خواهد بود، و در شگفتم از آن کس که آفرینش پدیده ها را می نگرد و در وجود خدا تردید دارد. و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بیند و مرگ را از یاد برده است، و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار می کند در حالی که

ترجمه حکمت های 101 - 120 نهج البلاغه ( دشتی )

حکمت 101

و درود خدا بر او فرمود: (از نوف بکالی نقل شد، که در یکی از شبها امام را دیدم برای عبادت از بستر برخواست، نگاهی به ستارگان افکند، و به من فرمود: خوابی! یا بیدار؟ گفتم بیدارم) ای نوف! خوشا به حال آنان که از دنیای حرام چشم پوشیدند، و دل به آخرت بستند، آنان مردمی هستند که زمین را تخت، خاک را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زیرین، و دعا را لباس رویین خود قرار دادند، سپس دنیا را همانند عیسی مسیح (ع) وانهادند. ای نوف! همانا داوود پیامبر (که درود خدا بر او باد) در چنین ساعتی از شب برمی خاست، و

ترجمه حکمت های 81 - 100 نهج الابلاغه ( دشتی )

حکمت 81

و درود خدا بر او فرمود: باقیماندگان شمشیر و جنگ، شماره شان بادوامتر، و فرزندانشان بیشتر است.

حکمت 82

و درود خدا بر او فرمود: کسی که از گفتن نمی دانم روی گردان است، به